هدف از این مقاله تحلیل درآمدهای نفتی و مالیاتی در اقتصاد ایران است. بدین منظور، با استفاده از رویکرد تعادل عمومی پویای تصادفی، یک الگو برای اقتصاد صادرکننده نفت شبیه سازی گردید. در بخش منابع درآمدی دولت، سعی شد تا با وارد کردن درآمدهای نفتی و مالیاتی در مدل، وجود راهکارهای لازم جهت برطرف کردن خلاء های موجود در ساختار نظام مالیاتی مورد بررسی قرار گیرد. تخمین پارامترهای مدل بر اساس روش بیزین و با استفاده از نرم افزار داینر (Dynare) تحت نرم افزار متلب (MATLAB) بر اساس روش مونت کارلو با زنجیره مارکوف در قالب الگوریتم متروپلیس-هستینگز و با استفاده از داده های تعدیل فصلی دوره زمانی 96-1368 انجام گرفت. به منظور تحلیل شوک، دو سناریو طراحی شد. در سناریو اول، فرض شد که دولت درآمد نفتی دارد و تمامی درآمدهای نفتی توسط دولت خرج می شود و دولت اتکایی به درآمد مالیاتی ندارد. در سناریو دوم، فرض می شود که 40 درصد از درآمدهای نفتی دولت به صندوق توسعه تزریق شده و درصدی از آن به عنوان تسهیلات به بخش های تولیدی تخصیص پیدا کرده و دولت با اتکا بیشتر به انواع درآمدهای مالیاتی هزینه های خود را تأمین می کند. نتایج بیانگر این می باشد که شوک مالیاتی و نفتی، یعنی کاهش وابستگی به نفت و اتکا به درآمدهای مالیاتی در کوتاه مدت تأثیر منفی بر متغیرهای کلان اقتصادی دارد اما در بلند مدت، با افزایش درآمدهای مالیاتی میزان تولید و به تبع آن، سرمایه گذاری، مصرف، اشتغال در اقتصاد افزایش یافته است.

تأمین امنیت غذایی، کشاورزی پایدار و حفظ منابع طبیعی پایه (به ویژه آب و خاک) از موضوعات اساسی حکمرانی سرزمین هستند که با امنیت ملی گره خورده اند. با توجه به برنامه های پنج ساله توسعه و سند چشم انداز بیست ساله کشور، محدودیت منابع طبیعی پایه، تنوع اقلیمی و ظرفیت های بالقوه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی، ارتقای امنیت غذایی سرزمین با رویکردهای صرفاً فنی و مهندسی ممکن نیست، بلکه نیازمند خط مشی گذاری و حکمرانی خوب است. در این پژوهش مفهوم امنیت غذایی تبیین شده و سپس عملکرد دو ساله وزارت جهاد کشاورزی و دولت سیزدهم ارزیابی شده است. در این راستا از روش تحلیلی (SWOT) و ماتریس QSPM برای رتبه بندی راهبرد اصلی بهره گرفته شده است. در انتهای این پژوهش، پیشنهادهایی راهبردی برای بهبود شرایط امنیت غذایی ارائه شده است. بر اساس نتایج به دست آمده از این تحلیل، در شرایط موجود کشور (به لحاظ موجودی غذا، دسترسی به غذا و کیفیت و سلامت غذا)، میزان ضعف در حوزه امنیت غذایی بیش از میزان قوت است؛ در عین حال، وضع موجود کشور با فرصت های مناسبی روبه رو است که باید با تدبیر عقلانی و بهره گیری از رویکردهای حکمرانی از این فرصته ها به بهترین شکل استفاده نماید. تحلیل ماتریس (SWOT) نشان داد که سیاست های محافظه کارانه، از جمله راهبردهای اصلی در جهت تأمین امنیت غذایی در کشور است و اولویت اجرای این سیاست های محافظه کارانه از طریق تحلیل ماتریس QSPM با راهبرد ایجاد و تقویت خط مشی کلان و نظام حکمرانی خوب در حوزه کشاورزی از طریق بهره گیری از توان و ظرفیت مراکز علمی است.

بهره­گیری از فضاهای پیراشهری به عنوان کالاهای استراتژیک و مقرون­به­صرفه جهت توسعۀ خوشه­های نوآوری، شهرها را به سمت تحقق توسعۀ پایدار و اکوسیستم نوآور بر مدار اقتصاد دانش­بنیان رهنمون می­سازد. هدف این پژوهش، شناسایی و استخراج مراحل تکوین و توسعۀ خوشه­های نوآوری جهت کاربست آن در فضاهای پیراشهری است. روش پژوهش حاضر، از لحاظ ماهیت، کیفی، ازنظر هدف، کاربردی-توسعه­ای و از نوع مطالعات ثانویه با رویکرد مرور سیستماتیک ادبیات منطبق بر فرآیند هشت مرحله ای اوکلی(2015) است. جامعۀ آماری شامل مقاله­ها، کتاب­ها و پایان­نامه­های مربوط به خوشه­های نوآوری شهری، ­از سال 2000 تا 2023 است. حجم نمونه شامل 32 منبع می­باشد. بر اساس نتایج پژوهش، بیشترین منابع پژوهش مربوط به سال­های  2018-2023 ( 62 درصد منابع) و پایگاه­های داده­­ای ساینس دایرکت و اشپرینگر است(به ترتیب 28 و 22 درصد منابع). بر اساس نتایج حاصل از تحلیل منابع، 113 کد بر تکامل و توسعۀ خوشه­های نوآوری شهری جهت کاربست آن ها در فضاهای پیراشهری تأثیرگذار هستند که در 26 مقوله مشتمل بر برنامه­ریزی راهبردی، پیش­نیازها، سازمانی، مدیریت، ساختار جمعیت، محیط فرهنگی، خدمات، مدیریت دولت، الزامات فرهنگی، زیرساخت اقتصادی، مالی، ساختار صنعتی، انباشت صنعتی، سطح اقتصادی، نوآوری فناورانه، موقعیت جغرافیایی، ارتباط صنعت-دانشگاه، مقیاس شهر، محیط اکولوژیک، طراحی و محیطی طبقه بندی شده اند. این مقوله ها در هشت کد محوری متشکل از نهادی، اجتماعی- فرهنگی، اقتصادی، انباشت جغرافیایی و فضایی، زیرساخت و غیره طبقه بندی شده اند. مراحل توسعه و تکوین خوشه­های نوآوری شامل مرحله پیش­خوشه و ظهور خوشه، راه­اندازی، فاز رشد خوشۀ پسین، پایداری، زوال و درنهایت سازگاری خوشه­ای، جهش یا فرسودگی است.

در دهه اخیر طبیعت گردی از نظر مفهومی در مجامع مختلف سیاست گذاری و همچنین در نهادهای مربوطه جایگاه ویژه ای داشته و در جهت تاثیر گذاری در دیدگاه های زیست محیطی و توسعه پایدار و همچنین ایجاد درآمدهای ریالی در تولید ناخالص ملی از رشد قابل توجهی برخوردار بوده است. در این میان پارک ملی کویر به دلیل برخورداری از چشم اندازهای طبیعی زیبا وغنای تنوع زیستی از توان بالایی برای جذب طبیعت گرد برخوردار است. هدف اصلی این تحقیق بررسی وضعیت فعلی صنعت طبیعت گردی در منطقه و شناسایی نقاط ضعف و قوت مدیریت طبیعت گردی در شرایط حاضر و همچنین فرصت ها و تهدیدهای آتی در منطقه است، تا با ایجاد تغییراتی در روند مدیریت بتوان وضعیت طبیعت گردی را در منطقه مورد مطالعه بهبود بخشید. روش به کار گرفته شده در این تحقیق ماتریس های ارزیابی عوامل داخلی و خارجی می باشد، در ابتدا پس از انجام بازدیدهای میدانی مکرر اکثر نقاط قوت و ضعف، فرصت ها و تهدیدهای طبیعت گردی در منطقه شناسایی گردید. در مرحله بعد بر اساس نظر بازدیدکنندگان، محیط بانان و کارشناسان به این عوامل نمره و ضریب داده شد. سپس امتیازات وزن دار از طریق ضرب امتیاز وضع موجود هر ردیف از عوامل در وزن برآورد گردید.در پایان جمع امتیازات وزن دار که میانگین آن 2.5 می باشد در هر ماتریس محاسبه گردید و نمره نهایی در ماتریس 2.71 IFE، همچنین در ماتریس 2.86 EFE محاسبه گردید و در نتیجه پارک ملی کویر برای گسترش طبیعت گردی مناسب تشخیص داده شد.لذا توسعه و مدیریت طبیعت گردی در پارک ملی کویر و تبدیل این منطقه به یکی از قطب های طبیعت گرد ایران در راستای مدیریت بهینه زیست محیطی منطقه و افزایش و ارتقای آگاهی های عمومی در زمینه محیط زیست در جامعه لازم به نظر می رسد.

شورایعالی آب با هدف ایجاد بسترهای نهادی و سازمانی لازم جهت هماهنگی سیاست های تامین، توزیع و مصرف آب در سال 1379 وفق ماده 10 قانون تشکیل وزارت جهاد کشاورزی ایجاد شده است. هدف از این مقاله ارایه نتایج و دستاوردهای حاصل از بررسی های انجام شده در زمینه شناسایی، بررسی و تحلیل نقاط قوت وضعف و فرصت ها و تهدیدهای فراروی شورا و در نهایت شناخت و ارایه راهبردها و راهکارهای اجرایی برای ارتقای اقتدار و اثربخشی بیشتر شورایعالی آب کشور می باشد. روش شناسی بکار رفته در این پژوهش بر مبنای تشکیل کارگروه کارشناسی و برگزاری جلسات برای دریافت ایده ها و نظرات و در نهایت استفاده ترکیبی از فن(SWOT)) به مقادیر امتیازهای موزون محاسبه شده برای عوامل درونی و بیرونی (به ترتیب برابر 2/342 و62/ 2) نقطه تلاقی این دو مقدار در نمودار (SWOT) در منطقه WO قرار گرفته که نشان داد راهبرد محوری انتخابی برای ارتقای اقتدار شورای عالی آب، بایستی راهبرد محافظه کارانه باشد. برای اثربخشی و اقتدار بیشتر شورا همچنین چشم انداز و ماموریت جدیدی برای شورایعالی آب تعریف و پیشنهاد گردید. همچنین پنج راهبرد اصلی برای بهبود عملکرد شورای عالی آب و نیز 21 برنامه اقدام برای بهبود عملکرد و اقتدار شورای عالی آب شناسایی و اولویت بندی شدند.

تداوم بحران های محیط زیست، انسان را به ضرورت بازنگری در شیوه برخوردش با محیط زیست در جریان توسعه یافتگی واقف ساخت. بدین ترتیب با تغییر پارادایم توسعه از کلاسیک به امروزین، توسعه پایدار و از جمله مقوله های زیست محیطی به ارکان اصلی توسعه بدل شده اند و دستیابی به توسعه پایدار در گرو شناخت کامل از محیط زیست و منابع طبیعی و برنامه ریزی دقیق و راهبردی در این خصوص است. برنامه ریزی راهبردی از مناسب ترین شیوه ها برای دستیابی به اهداف مورد نظر به شمار می آید. در مقاله حاضر با توجه به هدف گذاری صورت گرفته برای توسعه نظام زیست محیطی روستا در بخش گندمان شهرستان بروجن در افق 10 ساله، برنامه ریزی راهبردی با تکیه بر مدل تجزیه و تحلیل (SWOT) مبنا قرار گرفت. در پایان به طور سیستماتیک، با در نظر داشتن نقاط ضعف و قوت (توانایی ها و منابع) و همچنین فرصت ها و تهدیدها (عوامل خارجی و جریانات تاثیرگذار) الگوی تهاجمی به عنوان الگوی اثربخش برای نظام زیست محیطی اتخاذ و راهبردها و اهداف کمی اولویت دار با توجه به این الگو شناخته شد و بین آنها پیوستگی برقرار گردید.

امروزه، ضرورت پرداختن به کشاورزی حفاظتی امری حیاتی است. اما این امر با استقبال چندانی از سوی کشاورزان ایرانی مواجه نگردیده است. ترویج کشاورزی به­عنوان بانی اصلی این امر باید حضور فعال و مناسبی داشته باشد که بی­شک در این مسیر نیز با نقاط قوت و ضعف، فرصت­های و تهدیدهای بی­شماری مواجه است. لذا، پژوهش حاضر به تحلیل راهبردی سیستم ترویج کشاورزی حفاظتی در استان کرمانشاه با استفاده از رویکردی تلفیقی پرداخته است. جامعه تحقیق در این بخش کارشناسان دفتر کشاورزی حفاظتی و متخصصان ترویج کشاورزی می­باشند که شناسایی نمونه­ها به­صورت هدفمند و با استفاده از روش حداکثر اختلاف انجام پذیرفت (تعداد= 9 نفر). ابزار گردآوری داده­ها مصاحبه عمیق انفرادی و گروهی و پرسشنامه و ابزار تحلیل داده­ها تکنیک (SWOT) بود. بر اساس یافته­ها، علی­رغم وجود ضعف و تهدیدها، وجود کارشناسان جوان، پایین بودن هزینه اجرای کشاورزی حفاظتی، وجود اعتبارات دولتی جهت تجهیز ناوگان کشاورزی و وجود رسانه­های آموزشی از نقاط قوت و فرصت­هایی هستند که می­توانند به ترویج کشاورزی حفاظتی در استان کرمانشاه کمک شایانی نمایند. از آنجایی که برپایه نتایج، استراتژی توسعه­ای به­عنوان استراتژی مورد نیاز سیستم ترویج کشاورزی حفاظتی در استان کرمانشاه تعیین گردید؛ بنابراین، انتشار دانش و اطلاعات مورد­نیاز ذی­نفعان بخش کشاورزی مانند کشاورزان و مصرف کنندگان، تشویق و جلب مشارکت نهادها و موسسات بین­المللی، ملی و محلی و تسهیل و تشریک مساعی بین دولت و سازمان­های محلی، ارایه خدمات تحقیقاتی و مالی ویژه در زمینه کشاورزی حفاظتی و فراهم کردن زمینه برای دسترسی گروه­های کشاورزان به اعتبارات دولتی و حمایتی از جمله راهبردهای مناسب در زمینه ترویج کشاورزی حفاظتی در استان کرمانشاه می­باشد.